Union
Soms gaat de geschiedenis sneller dan je denkt. In het vorige nummer konden we over Union nog berichten dat er surseance van betaling was verleend met een termijn die op 25 januari van het komend jaar zou aflopen, inmiddels weten we dat voor Union het doek gevallen is en het faillissement een feit. Op het moment van schrijven zijn er overnamebesprekingen gaande met een aantal gegadigden waaronder Accell (Batavus en Koga), Cycleurope en een bedrijf dat (nog) niet bekend is in de fietsenindustrie. Of het wat wordt? Geen idee. Union heeft al meerdere malen surseance van betaling gehad, en is ooit eerder (in 1979) één dag failliet geweest en heeft toen een doorstart gemaakt. Moest het zo zijn dat het ditmaal echt definitief is, dan is dat het moment om de geschiedenis van het merk te boek te stellen, juist omdat het zo’n bizarre gang van zaken is. Het wrange voor de 120 werknemers die nu naar huis gestuurd zijn zonder dat er geld is voor een sociaal plan, is dat de eigenaar van de Winning Wheels holding waar Union deel van uitmaakte, onlangs in het blad Quote genoemd werd als één van de 500 rijkste Nederlanders, met een persoonlijk vermogen van 65 miljoen gulden, net achter Dennis Bergkamp.
Vanaf 1904 tot 1970 toen de familie Van den Berg zich terugtrok uit Union, is het opmerkelijkste feit een brand geweest die de Union fabriek compleet in de as gelegd heeft. Binnen een paar maanden was de productie weer op het oude niveau; er waren nog geen computers en weinig speciale machines met lange levertijden. Na 1970 begon een reeks van slechte jaren die zoals later bleek veroorzaakt werden door een directie die fraudeerde en stelselmatig geld aan het bedrijf onttrok. Dat leidde tot het genoemde faillissement in 1979. Na de doorstart is er een eindeloze reeks directeuren geweest, en gingen de aandelen nogal eens van de hand. In 1988 werd er opnieuw ingrijpend gereorganiseerd (met 75 gedwongen ontslagen), maar in de hele periode 1980-2001 heeft Union maar 4 of 5 jaar met een positief saldo afgesloten.
Peugeot stopt
De familie Peugeot heeft besloten de licensie op de naam Peugeot voor fietsen in te trekken per 1 januari 2005. De fietsenfabriek van Peugeot in Romilly maakt deel uit van de holding Cycleurope waarin naast het merk ook Gitane zit, en buiten Frankrijk Bianchi, Kildemoes (Denemarken), Puch, DBS (Noorwegen), Crescent en Monark (beide in Zweden). De leiding van Cycleurope (graaf de Grimaldi) heeft nu besloten dat het merk Peugeot vanaf 1 januari a.s. in Frankrijk niet meer gevoerd zal worden. het jaar daarop stopt de naam Peugeot ook in Nederland, België en Duitsland. Daarmee komt een einde aan een traditie vanaf 1882, en Peugeot was daarmee zelfs het merk dat het langst ononderbroken heeft bestaan.
Raleigh
Raleigh heeft een doorstart gemaakt na een surseance van het Amerikaanse moederbedrijf. Gazelle is inmiddels verkocht aan een pensioenfonds van de Rabobank. Raleigh USA is gesloten en de holding is nu weer in Britse handen: Raleigh Cycles Ltd., gevestigd op Guernsey met fabrieken in Nottingham, Canada, Zuid-Afrika en Duitsland. De fabriek in Cloppenburg gaat door, Winora en Staiger zijn als merken verkocht aan Accell (Batavus). De fabriek die minder dan tien jaar geleden in Rostock gebouwd is, is gesloten en Raleigh zuid-Afrika zal nog verkocht worden. Vier jaar geleden maakte Raleigh nog 2,8 miljoen fietsen (inclusief allerlei handelsmerken en Gazelle). Voor het komend jaar staan er 1,2 miljoen op het programma.
Otto Beaujon